De taal van deze tijd spreken is heel belangrijk, vindt dominee Middelkoop. “Ik wil de christelijke gereformeerde inhoud vasthouden, maar het is wel belangrijk hoe je het verwoordt. Als je moeilijke woorden gebruikt, schep je afstand met jongeren. Terwijl ik die boodschap bij jongeren juist dichtbij wil brengen.”
Dicht bij de gemeenteleden staan, dat is ook iets wat dominee Middelkoop graag wil. “Ik ben dominee, dat is een bepaalde positie, maar ik ben geen dominee die in een ivoren toren zit. Ik wil toegankelijk zijn, omdat ik op die manier ook als predikant met het Evangelie dichtbij kan komen.”
Op Urk zijn veel inwoners christelijk, maar dominee Middelkoop heeft als kind op een plek gewoond waar dat niet zo was. “Ik kom uit een Rotterdamse omgeving, waar de kerk al veel meer aan de rand van de samenleving stond. Ik was met twee of drie gezinnen de enige in de straat die naar de kerk gingen. De hele straat speelde zondags buiten en wij gingen naar de kerk.”
“Het triggert mij wat er in mensen leeft die met het geloof gebroken hebben. Ik ben geïnteresseerd in mensen als Claudia de Breij (cabaretier), Franca Treur (schrijver) en Maarten ’t Hart (schrijver). Van Maarten ’t Hart heb ik alle boeken gelezen. Niet dat ik alles geweldig vind wat zij schrijven, maar wél wat ze beweegt. Ik pak van tijd tot tijd een boek uit de moderne literatuur. Dat geeft een inkijkje hoe de mensen van tegenwoordig denken. Zelfs de kerkmensen, denk ik.”
Wat hem opvalt? “Mensen zitten vol onzekerheid, zijn op zoek naar geluk en soms op zoek naar zichzelf. Ze moeten altijd presteren en krijgen enorme stress als ze denken: als ik deze weg insla, kies ik misschien wel verkeerd en mis ik misschien wel iets in mijn leven. Mensen zijn altijd bang om iets te missen.”
“Het zou natuurlijk zo moeten zijn dat christenen dat niet hebben, maar die hebben dat net zo. Die worden ook door de cultuur van vandaag beïnvloed. Maar ik denk dat het Evangelie ook duidelijk maakt dat je niet alles uit dit leven hoeft te halen, omdat het mooiste nog daarna komt. En als je gelooft dat God je leven leidt, mag dat je ook bevrijden van angst om de ‘verkeerde afslag’ te nemen. Ik geloof dat God jouw leven leidt en dat Hij ook wil dat jij die afslag neemt. Dat geeft een stuk ontspanning, als het goed is.”
Zelf heeft dominee Middelkoop ook voor grote keuzes gestaan, zoals de vraag of hij wel of niet naar Harderwijk moest gaan. “Voor mij is roeping heel belangrijk. Ik kan echt zeggen dat God me naar plekken heeft geleid. Dat is niet altijd letterlijk door middel van een tekst uit de Bijbel. Het gebeurt wel veel, maar het gaat niet buiten je eigen denken om. Ik denk altijd aan de tekst uit Spreuken: ‘Een mens overdenkt zijn weg, maar de Heere bestuurt zijn gang’.”
Volgens dominee Middelkoop spelen niet alleen geestelijke, maar ook praktische zaken een rol bij zo’n keuze. “Ik heb ook gekeken naar de situatie van mijn gezin. Onze jongste zit nog op de middelbare school. Dat zijn overwegingen die je maakt, maar die je wel bij God brengt”, zegt hij. “Vanuit Urk is de combinatie Harderwijk goed te doen. Mijn vrouw werkt daar nog en onze zoon kan met de trein naar de Pieter Zandt.”
Toch kwam de echte bevestiging op een zaterdagochtend. Toen werd het dominee Middelkoop duidelijk dat God wilde dat hij naar Harderwijk zou gaan.
“Ik kreeg van vriend Bert Noteboom, de evangelist die hier ook vandaan komt, een WhatsAppbericht.”
De tekst kwam uit Openbaringen 1: 10-16. “Daar staat de tekst over de zeven sterren in Christus hand. Daarmee worden de zeven voorgangers van Klein-Azië bedoeld. Met andere woorden: ze waren in Zijn hand en ze hoeven het niet zelf te doen, maar Hij gebruikt ze”, zegt hij. Niet dat er in die tekst stond: ‘Ga naar Harderwijk’. Een ander kan die tekst lezen en zich afvragen wat ik daarmee heb, maar die tekst pakte mij zo. Ik brak volkomen.”
Maar dominee Middelkoop had ook nog twijfels. “Veel mensen zullen het niet geloven, maar ik heb faalangst. Faalangst betekent dat je tegen dingen opziet en dat je ten diepte kiest voor veiligheid. Ik wist wat ik had en met een nieuwe gemeente stap je in een onveilige situatie. Maar als Hij mij roept, gebruikt Hij mij daar. Dan is het niet mijn werk, maar Zijn werk. Toen kon ik ook niet anders meer en wilde ook niet anders meer. Dan draait de Heere ook je hart om.”
Als dominee Middelkoop terugblikt op de afgelopen maanden, is er geen één dag geweest dat hij terug wilde naar Urk. “Ik heb het hier goed. Toen ik aan het werk ging, wist ik dat God mij hier wilde gebruiken”, zegt hij. “We genieten enorm. Ook van de hartelijkheid. Dat geeft ook reden om te zeggen dat we er alle vertrouwen in hebben. En die kennismakingsdag, dat was toch één groot familiefeest?”
Door Lisa Petersen